ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಜನಗಣತಿ ಮತ್ತು ಅಂಬೇಡ್ಕರ್
ಜನಗಣತಿ ಹಾಗೆಂದರೆ ಸರಳವಾಗಿ ಜನರನ್ನು ಎಣಿಸುವುದು ಎಂದರ್ಥ. ಹಾಗಂತ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುವ ಹಾಗೆ ಜನರನ್ನು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಲಾಗು ತ್ತದೆಯೇ? ಖಂಡಿತ ಇಲ್ಲ. ಜನಗಣತಿ ಒಂದು ದೇಶದ ಸಾಮಾಜಿಕ, ಆರ್ಥಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಕನ್ನಡಿ ಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ. ಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವು ದಕ್ಕಿಂತ ಕನ್ನಡಿ ಹಿಡಿಯಲೇಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ಹೆಚ್ಚು ಸೂಕ್ತ. ಅದರಲ್ಲೂ ಸಂಕೀರ್ಣ ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಹೊಂದಿರುವ ಭಾರತದಂತಹ ಈ ದೇಶದ ವಾಸ್ತವ ಸಂಗತಿ ಗಳನ್ನು ಜನಗಣತಿ ಬಿಂಬಿಸುವಂತಿರಬೇಕು.ಈ ದೇಶದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ನಿಖರ ಚಿತ್ರಣ ನೀಡುವಂತಿರ ಬೇಕು. ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನಡೆದ ಜನಗಣತಿ ಗಳು ಇಂತಹ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಬಿಂಬಿಸಿಲ್ಲವೇ? ಅಂತಹ ನಿಖರ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ನೀಡಿಲ್ಲವೇ ಎಂದರೆ ಖಂಡಿತ ನೀಡಿವೆ. ಆದರೆ ಅದು 1931ರ ವರೆಗೆ ಮಾತ್ರ! ಯಾಕೆಂದರೆ 1931ರ ವರೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಜನಗಣತಿ ನಡೆಯಿತು. ತನ್ಮೂಲಕ ದೇಶದ ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟ ಕನ್ನಡಿ ಹಿಡಿಯಿತು.ಅಂತಹ ಕನ್ನಡಿಯಿಂದ ಮೂಡಿದ ಬಿಂಬವನ್ನು ಆಡಳಿತಾರೂಢ ಬ್ರಿಟೀಷರಿಗೆ ತೋರಿಸಿ ‘ನೋಡಿ ನಮ್ಮ ಜನಗಳ ಸ್ಥಿತಿಗತಿ ಹೀಗಿದೆ’ ಎಂದು ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಪ್ರಪ್ರಥಮವಾಗಿ ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಜನಗಣತಿಯಿಂದ ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆದ ಜನನಾಯಕನೆಂದರೆ ಡಾ. ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಮಾತ್ರ. ಅಗತ್ಯವಾಗಿ ಅಂತಹ ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆದ ಜನಸಮೂಹವೆಂದರೆ ಅಸ್ಪಶರು ಅಥವಾ ದಲಿತರು. ಅಸ್ಪಶರಿಗೆ ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಗಣತಿಯಿಂದ ಉಂಟಾದ ಅನುಕೂಲದ ಯಶೋಗಾಥೆಯನ್ನು ಸ್ವತಃ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್‌ರೆ ದಾಖಲಿಸಿದ್ದಾರೆ.ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಜನಗಣತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಗೊಂದಲವೆದ್ದಿರುವ ಈ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅಂತಹ ಗಣತಿಯಿಂದ ಆಗುವ ಪ್ರಯೋಜನವೇನು? ಅಂತಹ ಗಣತಿ ಯಾಕೆ ಬೇಕು? ಅಂತಹ ಗಣತಿಗೆ ಯಾರಿಂದ ವಿರೋಧವಿರುತ್ತದೆ? ಅಂತಹ ವಿರೋಧಕ್ಕೆ ಉತ್ತರವೇನು? ಇತ್ಯಾದಿ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್‌ರವರ ಬರಹಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟನೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ರಾಜ್ಯ ಸರಕಾರವೇ ಪ್ರಕಟಿಸಿರುವ ಡಾ॥ಜಾತಿಯು ಈಗಲೂ ಸಹ ಭಾರತದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪಾತಳದ ಅಡಿಗಲ್ಲು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.
ಆದ್ದರಿಂದ ಜಾತಿಯ ದಾಖಲಾತಿ ಯು ಭಾರತೀಯ ಸಮಾಜದ ವಿವಿಧ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ತರಗಳಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗಿರುವ ಬದಲಾವಣೆಗಳಿಗೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದ ಕೈಪಿಡಿಯಾಗಿದೆ. ಮುಂದುವರಿದು ಅಂಬೇಡ್ಕರರವರು ಹಿಂದೂ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಅದರ ಅತ್ಯಂತ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಬಳಸಿ ನೋಡಿದರೆ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಹಿಂದೂವು ಒಂದು ಜಾತಿಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಆ ಜಾತಿಯು ಅವನ ಧಾರ್ಮಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ, ಆರ್ಥಿಕ ಮತ್ತು ಕೌಟುಂಬಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ತೊಟ್ಟಿಲಿನಿಂದ ಶ್ಮಶಾನ ಗುಂಡಿಯವರೆಗೆ ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತದೆ.
ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸಮಾಜದ ವಿವಿಧ ಸ್ತರಗಳನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖವಾದ ಅಂಶಗಳೆಂದರೆ ಸಂಪತ್ತು, ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮತ್ತು ಉದ್ಯೋಗ; ಇವು ಅಲ್ಲಿ ಚಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಉದಾರ ಭಾವನೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿವೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಹುಟ್ಟು ಮತ್ತು ವಂಶಪಾರಂಪರ್ಯತೆಯ ಸ್ಥಾನದ ಬಿಗಿ ಮುಷ್ಟಿಯನ್ನು ಅವು ಸಹವರ್ತನ ಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಾದರೋ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ಥಾನಮಾನಗಳು ಹಾಗೂ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಉದ್ಯೋಗಗಳು ಉಳಿದೆಲ್ಲಾ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಬದಿಗೊತ್ತುತ್ತಿವೆ.
ಹೀಗಾಗಿ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಜನರ ಆರ್ಥಿಕ ಅಥವಾ ಉದ್ಯೋಗ ಆಧಾರಿತ ವಿಭಜನೆಯು ಜನಗಣತಿಗಳಲ್ಲಿ ಸೂಚಿತವಾಗುವ ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳ ಕಲೆ ಹಾಕುವಿಕೆಗೆ ನೆರವಾಗುತ್ತವೆ. ಅದೇ ಭಾರತದ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ವಿಭಜನೆಗೆ ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಜಾತಿಗಳ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೇ ಆಧಾರವಾಗುತ್ತದೆ. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯವಾಗಿ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಜಾತಿ ಎಂಬ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ನಾವು ಯಾವರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿದರು ಸರಿಯೇ, ಅದನ್ನು ತಳ್ಳಿಹಾಕಿ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ; ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಒಬ್ಬನ ಅಧಿಕೃತ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಭೇದಾತ್ಮಕ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ಜಾತಿಯನ್ನು ಬಳಸುವುದು ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆಯೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಜನಗಣತಿಯಲ್ಲಿ ಜಾತಿಯನ್ನು ನಮೂದಿಸುವುದು ಅಪೇಕ್ಷಣಿಯ ಮತ್ತು ಹಾಗೆ ನಮೂದಿಸುವುದರಿಂದ ಜಾತಿಯತೆಯನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ವಾದದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಹುರುಳಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.
ಮುಂದುವರಿದು ಅಂಬೇಡ್ಕರರವರು ಜನಗಣತಿಯು ಅಸ್ಪಶರನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದ ಬಗೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾ ಹೀಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ. 1911 ರ ಜನಗಣತಿಯು ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿ ಸ್ಪಶ್ಯರಿಂದ ಅಸ್ಪಶರನ್ನು ಹೊರತು ಪಡಿಸಿ ಗುರುತಿಸಲು ಬೇಕಾದ ಹತ್ತು ಸೂತ್ರಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಿತು.
ಈ ಸೂತ್ರಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಜನಗಣತಿಯ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಕರು ಶೋಷಿತ ಜಾತಿಗಳ ಮತ್ತು ಬುಡಕಟ್ಟುಗಳ ನಮೂದನೆಯನ್ನು ಕೆಳಕಂಡಂತೆ ಮಾಡಿದರು..
1) ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವವರು.
2) ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಅಥವಾ ಇತರ ಹಿಂದೂ ಗುರುಗಳಿಂದ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸದವರು.
3) ವೇದಗಳ ಶ್ರೇಷ್ಟತೆಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವವರು.
4) ಪ್ರಮುಖ ಹಿಂದೂ ದೇವತೆಗಳನ್ನು ಪೂಜೆ ಮಾಡದವರು.
5) ಕಟ್ಟಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರಿಂದ ಸೇವೆ ಪಡೆಯದವರು.
6) ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಪೂಜಾರಿಗಳನ್ನೇ ಹೊಂದದವರು.
7) ಸಾಮಾನ್ಯ ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶ ಇಲ್ಲದವರು.
8) ಕೇವಲ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಮಾಲಿನ್ಯ ಉಂಟುಮಾಡುವವರು.
9) ಸತ್ತವರನ್ನು ಹೂಳುವವರು ಮತ್ತು.
10) ಗೋವನ್ನು ಪೂಜಿಸದವರು ಮತ್ತು ಗೋಮಾಂಸವನ್ನು ತಿನ್ನುವವರು.
ಹೀಗೇ ಅಂಬೇಡ್ಕರರವರು ಆ ಸೂತ್ರಗಳನ್ನು ಮಂಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಜನಗಣತಿಯ ಈ ಸೂತ್ರದಿಂದ ಅಸ್ಪಶರಿಗಾದ ಪ್ರಯೋಜನವೆಂದರೆ ಅಸ್ಪಶರನ್ನು ಸ್ಪಶ್ಯ ಹಿಂದೂಗಳಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿತು. ತನ್ಮೂಲಕ ಅಸ್ಪಶ್ಯರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಾತಿನಿಧ್ಯ ಕೇಳಲು ಒಂದು ವೇದಿಕೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿತು. ಇದರ ಪ್ರಕಾರ 1930 ರಲ್ಲಿ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ ಸೈಮನ್ ಆಯೋಗವು ಅಸ್ಪಶರ ಜನಸಂಖ್ಯೆ 4 ಕೋಟಿ 45 ಲಕ್ಷ ಎಂದಿದೆ.
ಮುಂದೆ ಇದರ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಶಾಸನ ಸಭೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಸ್ಪಶರಿಗೆ ಸೂಕ್ತ ಪ್ರಾತಿನಿಧ್ಯ ನೀಡಬೇಕೆಂದು ಸೈಮನ್ ಆಯೋಗಕ್ಕೆ ಮನವಿ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದು, ದುಂಡುಮೇಜಿನ ಸಭೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಮತದಾನ ಪದ್ಧತಿ ಬೇಕೆಂದು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದ್ದು, ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ 1932 ರ ಪೂನಾ ಒಪ್ಪಂದದಲ್ಲಿ ಅಸ್ಪಶ್ಯರಿಗೆ ಜಂಟಿ ಚುನಾಯಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಜಾರಿಯಾದದ್ದು, ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಉದ್ಯೋಗದಲ್ಲಿ ಮೀಸಲಾತಿ ಜಾರಿಯಾದದ್ದು, ಈ ಎಲ್ಲಾ ಅಂಶಗಳು 1935ರ ಭಾರತ ಸರಕಾರ ಕಾಯಿದೆಯಲ್ಲಿ ಶಾಸನವಾಗಿ ರೂಪಿತಗೊಂಡು ಜಾರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದು ಈಗ ಇತಿಹಾಸ.
ಅಸ್ಪಶರ ಕರಾಳ ಇತಿಹಾಸದ ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಭವ್ಯ ಇತಿಹಾಸದ ಪುಟ ಸೃಷ್ಟಿಯಾದದ್ದು, ಅವರ ಹಣೆಬರಹ ಬದಲಾದದ್ದು ಖಂಡಿತ ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಜನಗಣತಿಯಿಂದ. ಅವರ ಸಮಗ್ರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿತಿಗತಿಯನ್ನು ಅದು ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಬಿಂಬಿಸಿತು. ತನ್ಮೂಲಕ ಅಸ್ಪಶರ ಪುರೋಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ನಾಂದಿ ಹಾಡಿತು. ದುರಂತವೆಂದರೆ 1931 ರವರೆಗೂ ನಡೆದ ಈ ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಜನಗಣತಿ ನಂತರ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಯಾಕೆ ನಡೆದಿಲ್ಲ? ಅದರಲ್ಲೂ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆಯೂ ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಜನಗಣತಿ ನಡೆದಿಲ್ಲಾ ಯಾಕೆ? ಏನೆ ಆಗಲಿ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಅರ್ಧ ಶತಮಾನಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಈ ದೇಶವನ್ನು ಆಳಿರುವ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮತ್ತು ಇತರ ಸ್ಥಾಪಿತ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳ ಪರವುಳ್ಳ ಪಕ್ಷಗಳು ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳೇ ಉತ್ತರಿಸ ಬೇಕು.
1931 ರವರೆಗಿನ ಜನಗಣತಿಯಿಂದ ಅಸ್ಪಶರು ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆದ ಹಾಗೆ ಎಲ್ಲಿ ಇತರೆ ಹಿಂದುಳಿದ ವರ್ಗಗಳು ಅರ್ಥಾತ್ ಓ.ಬಿ.ಸಿಗಳು ಅದೇ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಾರೋ ಎಂದು ಸ್ಥಾಪಿತ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳು ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಂಡವೆ? ಆ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಜನಗಣತಿಯ ಹೃದಯದಂತಿದ್ದ ಜಾತಿ ಆಧಾರ ಎಂಬ ಅಂಶವನ್ನು ಇಂತಹ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳು ಕಿತ್ತು ಬಚ್ಚಿಟ್ಟವೆ? ಅಥವಾ ಅಸಂಘಟಿತ ಓ.ಬಿ.ಸಿಗಳಿಗೆ ಇದರ ತಿರುಳು ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲವೇ? ಖಂಡಿತ ಇವೆಲ್ಲಾ ಕ್ರೂರ ಅನುಮಾನ ಹುಟ್ಟಿಸುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಗಳು ಮತ್ತು ಆ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಿಸ ಬೇಕಾದವರು ಮತ್ತದೆ ಪಕ್ಷಗಳು ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು.
ಮಂಡಲ್ ವರದಿ ಜಾರಿಯಾಗಿರುವ ಈ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಖಂಡಿತ ಓ.ಬಿ.ಸಿಗಳಿಗೆ ಲಭ್ಯವಾಗಬೇಕಾದ ಪ್ರಯೋಜನಗಳು ಇನ್ನಷ್ಟು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ, ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ತಲುಪಬೇಕು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಜನಗಣತಿ ಬೇಕೇ ಬೇಕು. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ತಡವಾಗಿಯಾದರೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನೇತೃತ್ವದ ಕೇಂದ್ರ ಸರಕಾರ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡಲಿ. ಅರವತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಆಗಿರುವ ವಂಚನೆಗೆ ಈಗಲಾದರು ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ ಸಿಗಲಿ. ತನ್ಮೂಲಕ ಈ ಬಾರಿ ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಜನಗಣತಿ ನಡೆಯಲೇಬೇಕು ಎಂಬುದಷ್ಟೆ ಸದ್ಯದ ಕಳಕಳಿ. ಹಾಗೇ ಆಗುತ್ತದೆಯೇ? ಕಾದು ನೋಡೋಣ
* ರಘೋತ್ತಮ ಹೊ. ಬ. ಚಾಮರಾಜನಗರ
Raghothama, Chamarajanagar
ಶುಕ್ರವಾರ – ಮೇ -28-2010
refer:varthabharathi
Admin2
raghothama
ಮೂಲನಿವಾಸಿ ಡೈಲಾಗ್ಸ್ 